Het meest populaire staande boeddhabeeld staat bekend als „Sukothai”, dat in de 13e eeuw in Thailand is ontstaan. De houding en stijlen van dergelijke beelden zijn vrij eenvoudig. Ze worden zowel staand als lopend gezien. Het staande Boeddhabeeld staat voor gratie en innerlijke schoonheid en wordt in het Thais „Phra LeeLaa” genoemd.
Laughing Buddha is een populaire Chinese godheid die bekend staat onder de naam „Fat Buddha” of „Buddhai”. Het personage van de Lachende Boeddha is gebaseerd op een echte Chinese monnik die leefde in de 10e eeuw. Het beeld van de zegenende Boeddha heeft een zitpositie waarbij de rechterhand omhoog wordt gebracht en naar buiten is gericht, van het lichaam af. De opgeheven rechterhand vertegenwoordigt het schild dat je zal helpen om angst te overwinnen.
Het beeld betekent ook moed geven en bescherming bieden tegen angst, waanideeën en woede. De andere bijzondere Zegening Buddha heeft een staande of zittende positie waarbij de linkerhand naar boven is uitgestrekt en de palm omhoog op de schoot ligt. Sommige beelden hebben mogelijk een kom die in de linkerhand wordt gedragen. De positie van het beeld, Abhaya Mudra, vertegenwoordigt de belangrijke gebeurtenis of gebeurtenis in het leven van Boeddha.
Het onderwijzende Boeddhabeeld heeft een zitpositie waarbij de rechterhand op borsthoogte wordt gehouden, waarbij het topje van de duim en de wijsvingers een cirkel vormen. De linkerhand wordt naar de palm naar buiten gedraaid, terwijl de rechterhand met de palm naar binnen wordt gedraaid. Het beeld staat voor wijsheid, begrip en het vervullen van het lot. Het vertegenwoordigt ook het draaien van het „Rad van Dharma”, aangezien Boeddha gedurende zijn hele bewuste leven Dharma heeft gedeeld.
Meditatie Het Boeddhabeeld is een van die soorten Boeddhabeelden waarbij beide handen op de schoot liggen, met het gezicht naar boven, en de benen gekruist zijn, hetzij in een dubbele lotuspose of in een enkele lotuspositie. Sommige bijzondere beelden hebben een aalmoezenschaal op schoot. Deze pose staat ook bekend als de Amitabha Budhha, wat „Grenzeloos Licht” betekent, in de vorm van een driehoek die stabiliteit aangeeft en de eenheid van Boeddha, Dharma en Sangha symboliseert. In deze houding zijn de ogen van de Boeddha half gesloten of volledig gesloten, omdat het beeld staat voor geconcentreerde concentratie.
Het Earth Touching Buddha beeld heeft een zitpositie waarbij beide benen gekruist zijn, waarbij de linkerhand op de schoot en de rechterhand naar de grond wijst waar de palm naar binnen gericht is, naar de Boeddha gericht. Je kunt zien dat de middelvinger de grond een beetje raakt. Het is de meest voorkomende pose die je in Thaise tempels zult vinden, ook bekend als Calling the Earth to Witness, wat het moment van verlichting voor Boeddha aangeeft. De Akshobhya Boeddha gebruikt deze Bhumisparsha Mudra.
De liggende Boeddha is een van de soorten boeddhabeelden en ligt aan de rechterkant naar het westen gericht, waar zijn hoofd door zijn rechterhand wordt vastgehouden, wat het moment van zijn Mahaparinirvana voorstelt. Het is een van de iconische beelden in het boeddhisme omdat het de ziekteperiode van de historische Shakyamuni Boeddha laat zien. De lachende uitdrukking van liggende Boeddha staat voor het mededogen en de kalmte die gepaard gaan met verlichting. Het liggende beeld wordt gezien als motivatie voor verlichting, als een bemoedigend object, en neemt lijden op tijdens de wedergeboorte.
Laughing Budhha is een van de meest herkenbare soorten Boeddhabeelden in de westerse cultuur. Het is een Chinese monnik die een boeddhistische preek was en die bekend staat omdat hij een tas vol geschenken had meegenomen voor de kinderen die dharma leren. Het beeld toont de gelukkige Boeddha met een dikke buik in zijn latere jaren, die bekend staat om zijn geluk, geluk en voorspoed in het leven van mensen. Laughing Buddha is ook bekend als Fat Buddha of Buddha die leefde in de 10e eeuw.
De lachende Budhha is als een kerstman die ongetwijfeld altijd blij is en waarvan wordt aangenomen dat hij geluk heeft als je over zijn buik wrijft. Ho Tai kent vele vormen, ofwel een staande of zittende positie waarbij zijn armen boven zijn hoofd liggen en naar de hemel reiken en een echte of denkbeeldige Ru-Yi-pot ondersteunen, een zak over zijn schouders houden, of gewoon met zijn buik naar buiten zitten wachten op een stevige massage. De lachende Boeddha toont de persoon als iemand met een goede manier en een liefdevol karakter. The Medicine Buddha levert medische kennis en is goed voor iemand die op zoek is naar een goede gezondheid.
Op de meeste schilderijen blijkt Medicine Buddha een blauwe huid te hebben. Het beeld komt veel voor in de boeddhistische tempels van Nepal en Tibet. Deze afbeelding van een zittende Boeddha met de rechterhand omhoog en naar buiten gericht heeft twee algemene betekenissen. De eerste is die van de Beschermende Boeddha, aangezien de opgeheven rechterhand symbolisch een schild voorstelt.
De tweede betekenis, Angst overwinnen, hangt nauw samen met de eerste (aangezien iemand die bescherming krijgt minder bang zou zijn). Een andere veel voorkomende figuur is die van de Boeddha in meditatie. Dit beeld is voor mensen die ofwel op zoek zijn naar rust en kalmte in hun leven, of voor degenen die hun eigen meditatievaardigheden willen verbeteren. Mensen kopen vaak een Meditatieboeddha als ze een rustkamer of een hoek van hun huis willen inrichten waar ze even rustig kunnen zitten en tot rust kunnen komen.
In de westerse cultuur is de lachende Boeddha waarschijnlijk de meest herkenbare en gebruikte. Het wordt ook wel de geluksbuddha, voorspoed of overvloed genoemd. Het beeldt Boeddha in zijn latere jaren af als gelukkig en met een dikke buik uit een overvloedig leven. Hij zit of staat met zijn handen boven zijn hoofd en ondersteunt een echte of denkbeeldige Ru-Yi-pot.
Dit beeld wordt liefkozend Happy genoemd. Het is traditie om over zijn buik te wrijven om ervoor te zorgen dat je nog meer geluk krijgt. De Medicijnboeddha wordt afgebeeld op schilderijen met een blauwe huid, maar of het nu in beeld of in geverfde vorm is afgebeeld, de rechterhand wordt met de vingers naar beneden gehouden met de vingers uitgestrekt naar de grond, de palm naar buiten gericht naar de toeschouwer, een kom met kruiden rust in de linkerhand op de schoot. Zoals de meeste afbeeldingen van de Boeddha, verbeeldt de Onderwijzende Boeddha een bepaald moment in het leven van de Boeddha, namelijk de eerste preek die de Boeddha gaf nadat hij de Verlichting had bereikt.
Deze preek was gericht aan een kleine groep discipelen die eerder de Boeddha hadden veracht. Dit is een beeld dat vooral geschikt is voor diegenen die studeren of geïnteresseerd zijn om meer te weten te komen over spiritualiteit. Heeft mijn dochter me een meditatieboeddha gegeven? Ik wil het als een geschenk gebruiken, wat betekent dat ze om me geeft. Maar ik weet niet wat ze ermee bedoelt.
Het is binnenkort haar verjaardag. Ik zou haar een cadeau moeten geven, IK ZAL HET HOE DAN OOK KOESTEREN, OOK AL WEET IK NIET WAT HET BETEKENT. Het boeddhisme is een van de grootste religies ter wereld en is gebaseerd op de leer en principes van Boeddha. De positie van het beeld vertegenwoordigt de belangrijke gebeurtenis van Boeddha, waarbij de Boeddha de eerste preek hield nadat hij de Verlichting had bereikt.
De gebruikelijke handmudra die wordt gebruikt voor staande Boeddhabeelden is de „Varada”, wat betekent dat geschenken worden gegeven en de „Abhaya”, wat „Protection Mudras” is, waarbij beide handen worden gebruikt in plaats van één. Maar er zijn een paar houdingen waar niet met gekruiste benen wordt gezeten, namelijk de Maitreya Boeddha, waarbij de Boeddha van de Toekomst in een stoel in westerse stijl zit. Op het beeld staat een lachende uitdrukking van de Boeddha, die staat voor kalmte en mededogen die voortkomen uit verlichting. In het zesjarige verlichtingsvers stond Boeddha tegenover de demon van de illusie, Mara, die het moeilijk maakte om verlichting te bereiken.
Er wordt gezegd dat de opgeheven rechterhand van het Protection Buddha-beeld een schild is dat angst overwint. De rechterhand van het Boeddhabeeld wijst naar de grond, waarvan de palm naar binnen gericht is, naar de Boeddha. Hoewel er verschillende soorten Boeddhabeelden zijn met verschillende betekenissen, staan alle beelden voor vrede en geluk. Het belangrijkste kenmerk van deze houding, afgezien van de opgeheven rechterhand, is dat de Boeddha zittend of staand kan worden afgebeeld, en dat de linkerhand ofwel naar buiten of met de palm omhoog in de schoot kan worden gelegd.
Een deel van de reden waarom Ho Tai verward wordt met de Boeddha is omdat ze allebei gewaden dragen, en dat in bepaalde talen (bijvoorbeeld Thais) het lokale woord voor de Boeddha en voor monniken hetzelfde is, namelijk het woord Phra. Daarnaast zijn enkele van de belangrijke stijlen van Boeddhabeelden vertegenwoordigd met betrekking tot vijf Dhayani-boeddha's of pancha-boeddha's in het Nepalees boeddhisme. Als je ooit in een Thaise tempel bent geweest, dan zie je misschien een gebied waar 8 (niet zeven) kleine Boeddhabeelden opzij staan, vaak met kleine schaaltjes ernaast waar je geld in die schalen kunt steken. .
